تصدیق درد
برگرفته از مقاله دکتر_راس_هریس
ترجمه ؛دکتر_علی_فیضی
یکی از فرایندهای ACT تماس با زمان حال است: مشاهده منعطف همراه کنجکاوی و گشودگی آنچه که اینجا و الان حاضر است (این‌ها البته عناصر اصلی همه تمرین‌های توجه‌آگاهی هستند.)
این فرایند نقشی اساسی در شفقت به خود بازی می‌کند: ما آگاهانه و به صورت عمدی درد خود را مشاهده و تصدیق می‌کنیم؛ با گشودگی و کنجکاوی افکار، احساسات، هیجانات، تصاویر ذهنی، حس‌های بدنی، تکانه‌ها و خاطرات خود را که در این لحظه با ما حاضر هستند را مشاهده می‌کنیم.
این نوع مشاهده‌گری با سبک معمول پاسخدهی ما که رو گرداندن از درد با سرعت هرچه تمام‌تر است تفاوت دارد؛ در این حالت رایج پاسخدهی ما درد خود را سرکوب می‌کنیم، از آن اجتناب می‌کنیم یا حواس خود را از آن پرت می‌کنیم.
اغلب اوقات مفید است که آنچه مشاهده کرده‌ایم را با زبانی عاری از قضاوت بیان کنیم. مثلا می‌توانیم بگوییم: ”من احساسات دردناک طرد شدن را مشاهده می‌کنم“ یا ”من افکار مربوط به این که یک بازنده‌ام را مشاهده می‌کنم“ یا ”من غمگینی یا اضطراب را مشاهده می‌کنم“.
