ارتباط کنونی ما با آدمیان تا حدودی بر اساس انتظاراتی است که در اثر تجارب اولیه کودکی شکل گرفته است.

یعنی گذشته در یاد انسان می ماند و همواره به صورت ناهشیار و به طرق نیرومند بر زندگی او تاثیر می گذارد.

پاسخی که انسان ها در برابر دیگران صادر می‌کنند، عمدتا بر اساس شباهت این اشخاص با افرادی است که قبلا درونی شده اند و نه بر اساس طرز رفتار واقعی آنان...

(خانواده درمانی، گلدنبرگ ص ۱۵۱)