ادعای این متخصصان این است که دلیل اصلی اختلاف امید به زندگی بین زنان و مردان، نرخ مرگ‌ومیر نوزادان است. آنها می‌گویند: در شرایط بسیار سخت و کشنده، نوزادان دختر بهتر از نوزادان پسر مقاومت می‌کردند. و بر این مبنا نتیجه گرفته‌اند این واقعیت که در شرایط بسیار سخت و در بدو تولد که تفاوت‌های رفتاری و اجتماعی دو جنس کمینه است، ماده‌ها بیش از نرها زنده می‌مانند، شاهدی است بر این فرضیه که برتری زنان در بقا دلایل بنیادی زیست‌شناختی دارد. به گزارش منبع خبر، نویسندگان گزارش تاکید کرده‌اند که بر اساس یافته‌های این تحقیق مزیت زنان به مردان در محیط‌های مختلف کم و زیاد می‌شود و عوامل اجتماعی هم روی آن تأثیر دارد. آنها به نتایج تحقیق‌های دیگر اشاره کرده‌اند که اختلاف هورمونی را عامل اختلاف مرگ‌ومیر زن و مرد می‌داند. مثلا استروژن که در زنان بیش از مردان یافت می‌شود، خاصیت ضدتورمی دارد. در حالی که تستوسترون که در مردان بیشتر است، ممکن است باعث ضعف سیستم ایمنی بشود. پروفسور ویرجینیا زارولی، سرپرست این تیم تحقیقاتی، می‌گوید: شرایط مردم در نمونه‌هایی که بررسی کردیم حقیقتا وحشتناک بود و با اینکه در این دوره‌های بحران، مزیت بقای زنان افت می‌کرد اما همچنان آن‌قدر بود که بیش از مردان زنده بمانند. یعنی حتی در دوره‌هایی که مرگ و میر زیاد بود، زنان بیش از مردان عمر می‌کردند.