درس های فلسفه سیاسی برای کودکان: چه کسی شهر را نجات می دهد؟ (درباره کتاب "فیل ماکارون") الهام فخرایی هر جایی که پای حق و حقوق و مسئولیت وسط می آید، می توان مباحث فلسفه سیاسی را هم چاشنی اش کرد. اما اینکه نویسنده ای تا این اندازه مستقیم و در عین حال درست به مساله شهر، حقوق مدنی، فردی و … و مناسب برای کودکان پرداخته باشد، تحسین برانگیز است. مشکل شهر در کتاب” فیل ماکارون” یا noodlephant با فیلی دوست داشتنی آشنا می شویم که عاشق ماکارونی است. غذایی که اغلب بچه ها دوستش دارند و بنابراین خیلی خوب می توانند با شخصیت اصلی داستان همراه شوند. شهری که “جیکوب کریمر” توصیف می کند، یک مشکل اساسی دارد: در این شهر فقط و فقط کانگوروها حکومت و قانون وضع می‌کنند. آن هم قانون های عجیب و غریبی که اصلا با عقل جور در نمی‌آید و صرفا منافع کانگوروها را حفظ می کند مثلا “شنا در دریا فقط مخصوص کانگوروها است” یا “فقط آنها حق بازدید از باغ پروانه ها را دارند”. از همه مهمتر “فقط کانگوروها می توانند قانون وضع کنند”. هر کسی هم که از دستوراتشان سرپیچی کند، بلافاصله دستگیر و به باغ وحش منتقل می شود. البته در این شهر علاوه بر کانگوروها و فیل ماکارون، انواع و اقسام حیوانات زندگی می کنند و از آنجایی که حریف کانگوروها نمی شوند، با شرایط کنار آمده اند. مثلا به جای شنا در دریا از شلنگ آب برای خنک شدن استفاده می کنند یا به جای بازدید از باغ پروانه ها، شب پره های دور تیر چراغ برق را تماشا می کنند! همین اندازه طنزآمیز ولی قابل درک. بله، اهالی شهر جیکوب کریمر در برابر کانگوروها در انفعال کامل هستند با این حال سعی می کنند با امکانات باقی مانده اوقات خوشی داشته باشند. دور هم جمع می شوند. مهمانی می گیرند و خلاصه خودشان را از تک و تا نمی اندازند. تا اینکه یکی از کانگوروها فیل را موقع خرید لوازم پخت و پز مهمانی می بیند و قانون جدیدی وضع می کند: “فیل ها فقط باید خار و خاشاک بخورند”. جالب نیست؟ انگار تحت هیچ عنوان نباید آب خوش از گلوی فیل ها پایین برود. خب، حالا فیل داستان ... [ادامه در اینجا]درس های فلسفه سیاسی برای کودکان: چه کسی شهر را نجات می دهد؟ (درباره کتاب "فیل ماکارون") الهام فخرایی هر جایی که پای حق و حقوق و مسئولیت وسط می آید، می توان مباحث فلسفه سیاسی را هم چاشنی اش کرد. اما اینکه نویسنده ای تا این اندازه مستقیم و در عین حال درست به مساله شهر، حقوق مدنی، فردی و … و مناسب برای کودکان پرداخته باشد، تحسین برانگیز است. مشکل شهر در کتاب” فیل ماکارون” یا noodlephant با فیلی دوست داشتنی آشنا می شویم که عاشق ماکارونی است. غذایی که اغلب بچه ها دوستش دارند و بنابراین خیلی خوب می توانند با شخصیت اصلی داستان همراه شوند. شهری که “جیکوب کریمر” توصیف می کند، یک مشکل اساسی دارد: در این شهر فقط و فقط کانگوروها حکومت و قانون وضع می‌کنند. آن هم قانون های عجیب و غریبی که اصلا با عقل جور در نمی‌آید و صرفا منافع کانگوروها را حفظ می کند مثلا “شنا در دریا فقط مخصوص کانگوروها است” یا “فقط آنها حق بازدید از باغ پروانه ها را دارند”. از همه مهمتر “فقط کانگوروها می توانند قانون وضع کنند”. هر کسی هم که از دستوراتشان سرپیچی کند، بلافاصله دستگیر و به باغ وحش منتقل می شود. البته در این شهر علاوه بر کانگوروها و فیل ماکارون، انواع و اقسام حیوانات زندگی می کنند و از آنجایی که حریف کانگوروها نمی شوند، با شرایط کنار آمده اند. مثلا به جای شنا در دریا از شلنگ آب برای خنک شدن استفاده می کنند یا به جای بازدید از باغ پروانه ها، شب پره های دور تیر چراغ برق را تماشا می کنند! همین اندازه طنزآمیز ولی قابل درک. بله، اهالی شهر جیکوب کریمر در برابر کانگوروها در انفعال کامل هستند با این حال سعی می کنند با امکانات باقی مانده اوقات خوشی داشته باشند. دور هم جمع می شوند. مهمانی می گیرند و خلاصه خودشان را از تک و تا نمی اندازند. تا اینکه یکی از کانگوروها فیل را موقع خرید لوازم پخت و پز مهمانی می بیند و قانون جدیدی وضع می کند: “فیل ها فقط باید خار و خاشاک بخورند”. جالب نیست؟ انگار تحت هیچ عنوان نباید آب خوش از گلوی فیل ها پایین برود. خب، حالا فیل داستان .... در همین رابطه بخوانید: درسهای فلسفه سیاسی: دشمن عزیز مجله برنامه فلسفه برای کودکان در همین رابطه بخوانید: درسهای فلسفه سیاسی: دشمن عزیز مجله برنامه فلسفه برای کودکان